Een week geleden vond de receptie van Heerlijk Zoersel plaats. De partij van Jos Vekemans is vanmorgen ruim vertegenwoordigd op de nieuwjaarsactiviteit van CD&V. We tellen minstens 10 wandelaars die er achteraf ook een gezellige boel van maken tijdens het middageten.

Jurgen Joossens en Walter Van Hofstraeten wandelen dan wel niet mee, ze zijn wel present voor de Breughelmaaltijd.

De grote afwezige is coalitiepartner N-VA. De reden kunnen we vermoeden: de grote coalitiebroer heeft deze namiddag zelf een nieuwjaarsreceptie in Zoersel. Maar dat er niemand nog maar even langskomt, vinden we vreemd.

Waarom beide partijen overlappend een activiteit organiseren op dezelfde dag in dezelfde deelgemeente, vragen we ons ook af. Slecht afgesproken, of gewoon niet?

CD&V-voorzitter Wens wenst iedereen van harte welkom voor het buffet wordt geopend. Hij zegt zijn speech thuis vergeten te zijn en belooft het daarom kort te houden. Wat hij zich meent te herinneren van zijn voorbereiding is dat zijn speech ging over ‘koude en warmte’. Koude waar je je op kunt kleden en ‘de warmte die hier binnen zit’: mensen die zich inzetten voor de inwoners van Zoersel, voor de verenigingen. Want daar staat CD&V voor, volgens de voorzitter. En we mogen volgens hem op onze twee oren slapen: het ontslag van Bart Sebreghts als schepen betekent niet dat CD&V er minder voor zal gaan. De twee andere schepenen in het college nemen zijn taken over en zullen zich er niet minder inzetten.

Boodschap aan de voorzitter: breng volgende keer je ‘speechbriefje’ mee om toch enige inhoud te brengen, want hier heeft niemand wat aan, behalve dan aan zijn laatste woorden: ‘smakelijk, iedereen!’

Na het eten neemt OCMW-voorzitter Katrien Schryvers het woord. Schryvers heeft geen vooraf uitgeschreven speech nodig. Ze is al zolang bezig met de lokale en de nationale politiek dat je haar onvoorbereid een volledige namiddag kunt laten speechen.
Ze spreekt haar hoop uit dat iedereen met open blik naar het nieuwe jaar zal kijken en niet met angst.

In Zoersel wil ze verder werken aan een ‘zinderende’ (bruisende) en ‘zorgzame’ gemeente.

Bruisend staat volgens Schryvers voor mensen aangenaam laten samenleven en kansen creëren om elkaar te ontmoeten. Dat kan door leefbare dorpskernen, buurtbabbels, het stimuleren van buurtcomités, enz. om te vermijden dat mensen opgesloten blijven achter de muren van hun huis.

Schryvers wil dit doortrekken in alle projecten die in de gemeente worden opgezet. Zo biedt de nieuwe school en ruimer gezien PPS Halle volgens haar een kans om een bruisende dorpskern te creëren, met een open school waar de leefgemeenschap in thuis is. Ze wil verenigingen ondersteunen om mensen samen te laten sporten en te laten genieten van cultuur.

Het zorgzame dat Zoersel kenmerkt, is volgens de OCMW-voorzitter niet nieuw. Zoersel heeft een historiek van grote zorgvoorzieningen. En op die koers wil Schryvers verder gaan. Ze haalt de sociale kruidenier als een van de meest recente voorbeelden aan. Na drie maanden is deze niet meer weg te denken en zijn er 30 vrijwilligers aan de slag.

“We kunnen dit alleen door samen te werken”, meent Schryvers. Samen met de zorgvoorzieningen wil ze een meerjarenvisie uitwerken: wat is er nodig de komende 20 jaar in Zoersel en hoe kunnen we dit samen invullen? Ze wil ook de verenigingen (sport, cultuur, …) blijven betrekken net als àlle inwoners. Zoersel heeft daar volgens Schryvers immers een lange traditie in. Opvallend: Katrien Schryvers, die vroeger menigmaal lijnrecht tegenover DDV’er Stan Bartholomeeussen stond, looft nu expliciet zijn baanbrekend werk hierin. “Stan zette het communicatiebeleid van de gemeente op poten en creëerde verschillende manieren waarop burgers en verenigingen met het bestuur in dialoog konden gaan.” Hierop is volgens Schryvers de daaropvolgende legislaturen verder gebouwd. “Het aanvoelen bij de burger hierover is nu minder, en wij betreuren dat. Daarom doen we het zelf via wijkbevragingen. We willen ook weten wat er leeft bij individuen die niet in verenigingen zitten en ook luisteren naar mensen voor projecten als PPS Halle om ervoor te zorgen dat we zo’n projecten op maat van onze gemeente, dorpskernen en inwoners kunnen houden.”

CD&V Zoersel kampt met een geweldig groot probleem en dat ligt maar ten dele aan de lokale afdeling zelf.

In 2012 werd N-VA in Zoersel in één klap de grootste partij. Een overwinning die de afdeling grotendeels te danken had aan Bart de Wever. Op dit moment blijven De Wever en zijn partij goed scoren in de peilingen, terwijl de klassieke drie traditionele partijen erop achteruit gaan. Peilingen zijn uiteraard maar peilingen, maar er is wel een zeer duidelijke trend merkbaar en die is niet goed voor CD&V.

Tel daarbij dat ze lokaal niet uit de verf komen. Katrien Schryvers is nog wel steeds alom tegenwoordig in de lokale pers, zo veel zelfs dat mensen nog steeds denken dat ze de Zoerselse burgermoeder is, maar dat heeft haar in 2012 ook niet geholpen.

Sinds de vorige gemeenteraad is het een publiek geheim dat minstens één CD&V-schepen moeite had met de huidige meerderheid. Uittredend schepen Bart Sebreghts zei toen dat hij ambitie miste, en visie en eensgezindheid. Dat de andere verkozenen des volks er bij CD&V Zoersel niet anders over denken is even goed geweten, maar nooit publiek uitgesproken.

Het verstandshuwelijk heeft nooit gepakt en CD&V zit in de tang. De partij kan haar grotere coalitiepartner moeilijk voortdurend aanvallen. Anderzijds merkt de gemiddelde Zoerselaar weinig verschil met de vorige legislatuur, ook al is de scepter van partij gewisseld. Laat staan dat de Zoerselaar de lokale N-VA-afdeling hiervoor zal afstraffen.

CD&V zou het het liefst zonder N-VA doen, desnoods zelfs met alle andere partijen mee in de meerderheid, behalve Vlaams Belang, maar dat kan niet, want deze alternatieve meerderheid heeft gewoon geen meerderheid.

En wat dan in 2018?

Stel dat de nationale trend zich in Zoersel vertaalt (Groen en Vlaams Belang zitten opnieuw in de lift, CD&V, Open VLD en sp.a verliezen terrein en N-VA blijft min of meer status quo). Dan is bij een status quo van N-VA en één zetel winst door Vlaams Belang opnieuw geen meerderheid zonder N-VA mogelijk.

Niet meer nummer één zijn, doet al vier jaar pijn.
Niet meer in de meerderheid zitten, zal oorlogswonden slaan.

Het is dus alle hens aan dek voor CD&V Zoersel.

Naar Bijbelse gewoonte is er bij CD&V niets te kort. Geen broden of vissen die aangerukt dienen te worden, dus.

Toch lijken de christendemocraten een signaal te willen geven op hun jaarlijkse wandeling: voor niets gaat de zon op. Het is de enige partij die een kleine retributie vraagt van de deelnemers om mee te mogen aanschuiven aan de feestdis.

De 5 euro is louter symbolisch, want de kosten van de uitgebreide brunch komen waarschijnlijk een heel stuk hoger uit.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Eten en drinken gebeurt à volonté. Wijnflessen en grote flessen Westmalle worden op de tafels gezet, hier en daar wordt ook een watertje gedronken of ander fris.

Achter het buffet staan enkele CD&V-vrouwen met een schort van de partij klaar om de hongerige meute te bedienen.

Na de winterse wandeling smaakt de verse tomatenroomsoep met balletjes heerlijk en naar het schijnt is ook de pastinaaksoep minstens even lekker.

Vervolgens gaan we voor de vol-au-vent met aardappelen. Veel Vlaamscher kant het niet worden. Er wordt nog net geen grote dampende pot op tafel gezet waar iedereen gezellig uit kan lepelen.

We zien enkele hongerige volgelingen een tweede keer naar het buffet gaan, en een derde keer. Ook wij nemen nog een extra bordje met kaas en charcuterie.

Het dessert, hoe smakelijk en copieus het er ook moge uitzien, laten we aan ons voorbij gaan. De taarten met crème fraîche zien er caloriebommen uit. In de tijd dat dit soort taarten op het buffet van elk communiefeest en trouwfeest stond, telde men nog geen calorieën. Hoogstens vergreep men zich toentertijd bij wijze van boetedoening na een feestweekend aan een foute aerobic-tv-sessie.

Onze complimenten aan de koks en kokkinnen van dienst! We komen volgend jaar terug.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Er is geen wolkje aan de hemel. De wereld ontwaakt onder een dun laagje ijsfluweel.

Op enkele moedige joggers en twee mountainbikers na komen we niemand tegen tijdens onze fietstocht naar het meer noordoostelijk gelegen Zoersel. De kou dringt zich door onze jeans, de handschoenen bieden nul bescherming.

Wanneer we de Elisabethschool binnen stappen, start de ontdooifase quasi onmiddellijk. De kop koffie helpt in elk geval.

Zoals elk jaar combineert CD&V een winterwandeling met een lunch als alternatief voor een klassieke nieuwjaarsreceptie. Om de kerk in het midden te houden, strijken ze elk jaar in een andere deelgemeente neer.

75 wandelaars staan vertrekkensklaar voor een wondermooie wandeling door de Zoerselse bossen en weilanden. Het is een staalkaart van de bevolking die de wandelschoenen vastknoopte vanmorgen, al spotten we wel meer oudere wandelaars dan jongelui.

We wandelen voorbij het Zoerselhof, het Hertoginnedal van de Zoerselse politiek, waar in het verleden coalities werden gevormd en politiek overleg gepleegd werd op hoog niveau. De kasteeleigenaar, oud-CD&V-voorzitter Ivo van Vaerenbergh, wandelt ook mee vanmorgen met een pelsen berenmuts die het Siberische kader van de wandeling typeert.

Schepen Wim Govers neemt de veiligheidshonneurs waar en steekt fluks zijn rood-witte veiligheidsbordje de hoogte in om de meute over te laten steken.

Na een dikke 5 kilometer arriveren we aan de stopplaats waar gemeenteraadslid Luc Peeters en zijn gevolg ons staan op te wachten met warme chocolademelk, gluhwein en jenever. Ook een stukje cake mag niet ontbreken.

In totaal mogen we 7,5 kilometer genieten van de wondermooie omgeving rond de Zoerselse dorpskern voor we terug in de eetzaal van de lagere school arriveren.

De geur van verse soep verwelkomt ons. Het buffet is tijdens de wandeling door Fons Christiaensen en de zijnen opgesteld en ligt er uitnodigend bij.

120 geïnteresseerden hebben vooraf ingeschreven voor de lunch. Ze nemen plaats aan de ingedekte tafels met CD&V-placemats. De kleur is oranje vandaag en de slogan is ‘Ik ben wij’.

Of eigenlijk correcter ‘#ikbenwij’, want ook in de Zoerselse politiek zijn tags en tweets nooit ver weg.

POLITIEK & PERCEPTIE

In de ‘Ten huize van …’-reeks op De Zoerselaar viel de naam Roel van Elsacker het meest toen de partijen werd gevraagd naar de meest beloftevolle politicus van de gemeente Zoersel.

Het is dan ook geen verrassing dat Van Elsacker na de brunch als eerste kopstuk het woord neemt. Volledig uitgedost in een smoking met zwarte hoge hoed speelt hij het typetje van afgevaardigde van de minister en wenst hij volledig in lijn met een andere Samson & Gert-uitspraak ‘iedereen die gekomen is proficiat, en iedereen die niet gekomen is … ook proficiat’.

Volgens de afgevaardigde is er een probleem met Stany Wens, de recent verkozen nieuwe voorzitter van CD&V Zoersel: de stembusgang is niet correct verlopen omdat geweten is wie op wie gestemd heeft. Nogal logisch want Wens werd verkozen met 100% van de stemmen.

Van Elsacker stelt daarom voor de verkiezingen opnieuw te doen en doet een oproep dat tegenkandidaten zich melden. Niemand is bereid om de strijd aan te gaan. De afgevaardigde roept daarom de oud-voorzitter Ivo Van Vaerenbergh op het spreekwoordelijke toneel om de strijd aan te gaan met Wens. Van Vaerenbergh was meer dan 20 jaar voorzitter van de lokale afdeling.

De afgevaardigde had vooraf wat opzoekwerk gedaan om na te gaan over welke competenties een leider moet beschikken en zou nu beide heren aan enkele proeven onderwerpen om de meest geschikte leider te bepalen.

Als eerste proef moeten ze kunnen inschatten hoe lang een minuut duurt zonder hierbij geholpen te worden door het publiek. Vergaderingen onder controle houden en vooral de tijd bewaken, is volgens de afgevaardigde een belangrijke competentie van een goede leider. Van Vaerenbergh denkt na 45 seconden al dat de minuut erop zit, Wens klokt af op 52 seconden. 1-0 dus voor Wens.

Een andere competentie is ‘inspireren’. De ene doet dat al wat meer dan de andere en blaast al wat meer dan de andere, volgens Van Elsacker. De volgende proef bestaat er daarom in om een ballon stuk te blazen. De kandidaat-voorzitters mogen elk een kleur kiezen: CD&V-oranje of N-VA-geel. Wens mag als eerste kiezen en gaat voor uiteraard voor oranje. Hij krijgt een klein oranje ballonetje in de hand gestopt. De gele ballon van Van Vaerenbergh is een uit de kluiten gewassen exemplaar dat zelfs een halve minuut nadat Wens’ ballon geknapt is geen krimp geeft. 2-0 voor Wens dus.

Om de competentie ‘teamspirit creëren’ te testen, moeten ze twee teams vormen door elk 5 mensen uit het publiek te halen. Zonder met hen te praten, moeten Wens en Van Vaerenbergh de mensen van jong naar oud zetten. Opnieuw een klus die Wens met de vingers in de neus klaart. 3-0

Het motiveren van een team kan volgens de afgevaardigde heel goed door humor in te zetten. De kandidaten moeten hun beste mop vertellen en het applaus van het publiek zal bepalen wiens mop de beste was. Van Vaerenbergh zegt kortweg in de micro: ‘We gaan de volgende verkiezingen winnen.’ Er volgt geen gelach, wel een stille verontwaardiging. Wens doet er nog een schepje bovenop: ‘We gaan alle verkiezingen winnen.’

Een goede slogan is een manier om de visie van een bedrijf in de verf te zetten, vindt Van Elsacker. Dus slogans bedenken en herkennen is een belangrijke competentie. Om een en ander te duiden, stelt hij aan Van Vaerenbergh de vraag wat de slogan van CD&V momenteel is. De kandidaat moet het antwoord schuldig blijven. “En die van N-VA?” vraagt van Elsacker aan Wens. “Iets met durven?” antwoordt Wens. “Nee, iets met ‘verarming’, denk ik,” repliceert Van Elsacker. Hij schotelt de kandidaten daarna de slogans voor van verschillende automerken, banken, bieren, enz. maar beiden bakken er niet veel van.

Omdat de score er ondertussen al niet meer toe doet, besluit Van Elsacker de competentie ‘innoveren en vernieuwen’ niet meer op de proef te stellen. “Met u moeten we niet voor innovatie gaan,” zegt hij nog lachend tegen Van Vaerenbergh en het besluit is genomen: Wens wordt/blijft de nieuwe voorzitter van CD&V Zoersel.

Ivo Van Vaerenbergh wordt in de bloemen gezet door Katrien Schryvers die hem dankt voor alle steun en begeleiding de afgelopen 20 jaar. Hij krijgt een etentje aangeboden en een helikoptervlucht boven Zoerselhof.

De ondertussen oud-voorzitter dankt op zijn beurt Wivina Demeester die hem twee decennia geleden gevraagd heeft als voorzitter van de afdeling. Van Vaerenbergh is reeds 40 jaar bezig met politiek en in die tijd is volgens hem veel veranderd en de komende jaren zal er nog heel veel veranderen denkt hij.
Maar wat is de toekomst van CD&V in een partijlandschap waar partijen steeds meer op elkaar gaan lijken. Hij grijpt in zijn vest naar een blad uit de weekendkrant waarin Carl Devos en Bart Maddens geïnterviewd worden. In het interview wordt zelfs hardop getwijfeld of een partij als Open VLD over enkele jaren nog wel zal bestaan. Maddens komt erin ook tot de opvallende uitspraak dat mocht Vlaanderen onafhankelijk worden, hij waarschijnlijk op CD&V zou stemmen omdat het de enige partij is die nog een ideologie heeft die op alle terreinen van de samenleving terug te vinden is. De ideologie van N-VA is volgens hem die van Bart de Wever, terwijl Wouter Beke één van de sterkste ideologen van het moment is.

Van Vaerenbergh besluit zijn speech met de oproep aan de politici en sympathisanten van CD&V om hun ideologie trouw te blijven.

Een betere opener kon Katrien Schryvers, de laatste spreker, zich niet indenken. Ze bedankt Van Vaerenbergh hiervoor en linkt zijn tussenkomst aan de nieuwe slogan van CD&V: ‘Waar een wij is, is een weg”. Elk individu heeft z’n waarde, maar een gemeenschap bouw je samen, volgens Schryvers.

Ze blikt even terug op de eerste drie jaar van de legislatuur. Het is volgens haar geen gemakkelijk traject geweest, het zoeken naar een nieuwe rol. Schryvers onderstreept dat CD&V niet vanuit politieke berekeningen moet participeren aan het beleid maar vanuit een positieve ingesteldheid in het belang van de Zoerselaar. 2012 was voor de partij immers een hele ommekeer. Voor het eerst had ze niet meer de leiding in de coalitie. N-VA had ineens alle kaarten in handen en er waren geen andere keuzes zonder dat N-VA in de meerderheid zou komen. CD&V heeft volgens Schryvers een positieve keuze gemaakt voor deze coalitie om zo het beleid verder te zetten zoals de integratie van gemeente en ocmw, de verschillende PPS’en, enz.

In haar speecht verwijst Schryvers naar de ‘Ten huize van…’-reeks op De Zoerselaar. Ze meent in de verschillende interviews een rode draad te zien, namelijk de perceptie die er bestaat dat CD&V de coalitie afremt en tegen verandering is.

In de rest van haar vurige pleidooi legt Schryvers het ene voorbeeld na het andere op tafel om aan te geven dat net CD&V een trekkende factor is binnen de meerderheid.
“Waarom zouden we ons PPS Halle dan zo sterk aantrekken en hier zoveel energie insteken om dankzij het project meer gemeenschap te vormen?
Waarom zouden we zoveel initiatief nemen met het zorgstrategisch plan en het Woonzorgcentrum?
Waarom zouden we dan voorstellen om de gronden in de Achterstaat aan te kopen voor de nieuwe dienst openbare werken?
Waarom zouden we dan gronden aankopen voor Tilia en Obscura?
Waarom zouden we dan aan Igean de opdracht gegeven hebben om betaalbaar wonen mogelijk te maken in verschillende projecten?”

Volgens Schryvers neemt CD&V nog steeds duidelijk haar verantwoordelijkheid vanuit een duidelijke toekomstvisie. “We willen samen bouwen aan onze gemeenschap. Mensen elkaar laten ontmoeten, verenigingen ondersteunen, enz. We willen ook mensen die het moeilijker hebben erbij laten horen. Dààrom hebben we recent zo gevochten voor de verwerving van de gronden aan de Smissestraat.
Wie hier een ander beeld over wil ophangen, is alleen bezig met politiek en niet met het belang van de Zoerselaar. Politici zijn geen boekhouders, politici moeten beleid maken. En dat doen we elke dag opnieuw.”

Schryvers klinkt tot slot op Zoersel en op iedereen die van onze gemeente een warme gemeenschap wil maken.

Buiten de eigen achterban klinkt alleen Heerlijk Zoersel mee met de huidige OCMW-voorzitter. Geen enkele andere partij is aanwezig en zeker voor coalitiepartner N-VA is dit moeilijk te verantwoorden. Op de receptie van N-VA tekende iemand als Roel van Elsacker wel present namens CD&V.

Het moet niet groter gemaakt worden dan het is, maar het schetst nog maar eens de getroubleerde verhouding tussen CD&V en N-VA in Zoersel. Beiden leven in een verstandshuwelijk waarbij de ene partij mordicus ‘de kracht van verandering’ wil aantonen, terwijl de andere wil verder zetten wat goed is en wil werken aan wat beter kan. Beide insteken zijn te begrijpen vanuit de partijen, maar blijken nog steeds niet te rijmen.

Het is een misvatting dat alleen N-VA hierdoor in een moeilijk parket zit als de gemiddelde Zoerselaar weinig verandering ervaart in het beleid van deze ploeg. Ook voor CD&V ligt deze perceptie moeilijk, want de meeste Zoerselaren zijn niet echt bezig met de lokale politiek en zien weinig verschil met de vorige legislatuur. Ze zouden dan ook tot de conclusie kunnen komen dat het er niet toe doet of CD&V wel of niet de sterkste partij is in de coalitie en de burgemeester levert. Of om het met de woorden van Leterme te zeggen: ‘Goed bestuur’ is in dat geval niet meer iets dat men alleen maar met CD&V associeert. En dat wil CD&V koste wat het kost vermijden.

De twisten binnen de meerderheid doen weinig goed aan het vertrouwen tussen de partijen en lijken de partijen steeds meer richting andere toekomstige coalitiepartners te drijven.

Eén ding is zeker: de komende twee jaren worden nog zeer boeiend in de Zoerselse politiek.

VAST & VLOEIBAAR

Een Breugheltafel, hoeveel Vlaamser kun je het maken? We krijgen instant flashbacks naar lang vervlogen tijden waar we in winterse omstandigheden gingen wandelen met nonkels en tantes om daarna met de hele familie aan te schuiven bij de moemoe die van alles veel te veel voorzien had.

Gezellig thuiskomen op een groot familiefeest, dat is de sfeer die er van in het begin hangt en ook daarna blijft voort zinderen, tot zelfs een ‘toneeltje’ en een spelmoment later op de middag.

De Breugheltafel is volledig van de hand van Fons Christiaensen en Dirk Haest en diens partners. Alles is zelf gemaakt, tot de vleessla toe waar mooie stuken hesp in werden verwerkt.

De aanwezigen genieten eerst van een grootmoederssoep en hebben de keuze tussen tomatensoep en witlofsoep en eens deze keuze gemaakt is, dringt een nieuwe keuze zich op: met of zonder vlees? Van vasten is zelfs bij CD&V geen sprake meer gezien het copieuze aanbod, maar het eigentijdse ‘dagen zonder vlees’ leeft duidelijk wel. Witlofsoep met of zonder spekjes dus en tomatensoep met of zonder balletjes.

De bain-maries gaan open en een gigantische berg frikadellen steekt de ogen uit en de portie krieken die erbij past, is duidelijk berekend op nog veel meer eters.

Eiersalade, paté, charcuterie en allerlei soorten kaas maken het buffet compleet. Als ‘dessert’ is er nog opgelegd fruit en rijstpap met bruine suiker, een all time classic van bij de moemoe.

De drank is inbegrepen en naarmate de hongerige magen gevuld raken, zakken steeds meer mensen af naar de toog voor een frisse pint, een tripel, een trappist of een glas wijn.

5 euro kost dit feest aan de eters. Geen geld voor wat je ervoor in de plaats krijgt. Wanneer we doorgaan omstreeks 14 uur, zit het Koetshuis nog stevig vol. Het is hier duidelijk goed vertoeven. Mensen voelen zich hier thuis.

Deze slideshow vereist JavaScript.