Naar Bijbelse gewoonte is er bij CD&V niets te kort. Geen broden of vissen die aangerukt dienen te worden, dus.
Toch lijken de christendemocraten een signaal te willen geven op hun jaarlijkse wandeling: voor niets gaat de zon op. Het is de enige partij die een kleine retributie vraagt van de deelnemers om mee te mogen aanschuiven aan de feestdis.
De 5 euro is louter symbolisch, want de kosten van de uitgebreide brunch komen waarschijnlijk een heel stuk hoger uit.
Eten en drinken gebeurt à volonté. Wijnflessen en grote flessen Westmalle worden op de tafels gezet, hier en daar wordt ook een watertje gedronken of ander fris.
Achter het buffet staan enkele CD&V-vrouwen met een schort van de partij klaar om de hongerige meute te bedienen.
Na de winterse wandeling smaakt de verse tomatenroomsoep met balletjes heerlijk en naar het schijnt is ook de pastinaaksoep minstens even lekker.
Vervolgens gaan we voor de vol-au-vent met aardappelen. Veel Vlaamscher kant het niet worden. Er wordt nog net geen grote dampende pot op tafel gezet waar iedereen gezellig uit kan lepelen.
We zien enkele hongerige volgelingen een tweede keer naar het buffet gaan, en een derde keer. Ook wij nemen nog een extra bordje met kaas en charcuterie.
Het dessert, hoe smakelijk en copieus het er ook moge uitzien, laten we aan ons voorbij gaan. De taarten met crème fraîche zien er caloriebommen uit. In de tijd dat dit soort taarten op het buffet van elk communiefeest en trouwfeest stond, telde men nog geen calorieën. Hoogstens vergreep men zich toentertijd bij wijze van boetedoening na een feestweekend aan een foute aerobic-tv-sessie.
Onze complimenten aan de koks en kokkinnen van dienst! We komen volgend jaar terug.
dezoerselaar 