Nieuwjaarsreceptie N-VA (22 januari 2017) – Politiek & Perceptie

foto-22-01-17-14-40-21-1Liesbeth Verstreken begint haar speech met een terugblik op 2016. Het was een jaar met veel somberheid met de vele aanslagen en de Amerikaanse verkiezingen. “We kunnen jammeren en klagen, maar angst mag ons niet leiden.”

Vervolgens overloopt ze de realisaties van de N-VA-schepenen van het voorbije jaar.

Marcel de Vos opende recent het vernieuwde Lindepaviljoen. “N-VA is erin geslaagd het initieel voorziene megalomane project af te voeren en heeft subsidies gevonden voor de hergeboorte van het Lindemuseum, je moet het maar doen! En dankzij Marcel brandde de kerstverlichting eindelijk een keer op het moment dat het middenstand het wilde.” Voor beide voorbeelden dankt ze ook Tania Kohlen die hier de basis voor heeft gelegd toen ze nog in het schepencollege zat.

Danny Van de Velde sloot recent een erfgoedconvenant af en realiseerde het kleinschalige diamantmuseum door enkele vinnige burgers te ondersteunen.
“Over het park heerst onrust”, geeft Verstreken toe, “maar geef ons de tijd om het eerst uit te voeren zoals we het hebben voorzien.”

Koen Paredaens is de laatste schepen die de revue passeert. Hij heeft voor een Europese primeur gezorgd met de convenant met duurzaamheidsdoelstellingen samen met Bohicon.

De burgemeester blikt daarna vooruit op 2017. Zo komt er ook dit jaar geen belastingverhoging. En verder wil Verstreken de kosten voor de politie in toom houden. De politiemedewerkers leveren prima werk en we verwachten er veel van, maar volgens Verstreken zou Jan Jambon echt wel iets mogen doen aan de moeilijke organisatie van het politieapparaat.

Net als voor de politie, zit Zoersel ook voor de brandweer in een grotere zone. “Veiligheid bieden, is onze belangrijkste kerntaak, ook al gaat het meer kosten omwille van de professionalisering.”

Verstreken wil na de realisatie van de nieuwe school ook vooruit met de andere werven in Halle: de dorpszaal en de sociale huurwoningen in Lindedreef. “We willen rekening houden met inwoners van Halle en de stem van de bewoners.”

Dat Zoersel nu een schepen minder telt, komt volgens Verstreken dankzij N-VA. N-VA had immers volgens het bestuursakkoord recht op een extra schepenzetel vanaf 2017, maar heeft deze niet ingenomen. “Wij kunnen immers ook besparen.”

Verstreken staat ook even stil bij samenwerking over de grenzen van de gemeente heen. Tegenwoordig wordt er immers steeds vaker gesproken over het fuseren van gemeenten om krachtdadiger te worden en kosten te besparen. De burgemeester geeft duidelijk aan dat ze nog meer wil samenwerken met andere gemeenten, fusie of niet.

Ze besluit dat we niet somber moeten zijn. In de tijd dat Thomas More Utopia schreef, was de wereld er volgens haar erger aan toe, maar toch was er een toekomstvisie.

Op het einde van haar volledig voorgelezen speech, citeert ze Erasmus uit De lof der zotheid: “Ik zie, dat ge nog een slotrede verwacht, maar gij zijt al heel dwaas als gij tenminste meent, dat ik mij nu nog herinner wat ik gezegd heb, na zulk een stortvloed van woorden. Het oude spreekwoord luidt: Ik haat hem, die het onder den beker gesprokene niet vergeet, het nieuwe: Ik haat een hoorder met een goed geheugen. Daarom dan: Vaartwel, juicht mij toe, leeft en drinkt, roemruchtige priesters in het heiligdom der Zotheid.”

Op z’n minst een bijzondere manier om een speech op een receptie af te sluiten. Wat de meerwaarde van dit citaat in het geheel is, ontgaat ons. Hoort het onder de noemer ‘wij kennen onze klassiekers’, zoals ook De Wever vlijtig weet te citeren uit De bello Gallico van Julius Caesar?

In elk geval is het vreemd dat een politiek boegbeeld zinnen als ‘Ik haat een hoorder met een goed geheugen.’ gebruikt. Moeten we dan niets geloven van wat er hiervoor gezegd is? Moeten we geen geloof hechten aan de woorden van onze burgermoeder? Dat kan toch niet de boodschap zijn, zelfs al is ze net als bij Erasmus van een dubbele bodem voorzien. In de tijd van de oude George Bush met zijn ‘read my lips: no new taxes’ werden verkiezingsbeloften pas gebroken na de verkiezingen. Nu lijkt het alsof de burgemeester zichzelf alvast uit de wind wil zetten voor alle engagementen die ze tijdens haar speech heeft gedaan.

Ook de andere aanwezigen van lokale partijen kijken een beetje vreemd op wanneer deze laatste woorden worden geciteerd. Iedereen die er vanmiddag bij was bij CD&V, is nu ook present: de delegatie van Heerlijk Zoersel en Jurgen en Walter van Open VLD. In tegenstelling tot vanmorgen is de andere meerderheidspartij wel vertegenwoordigd. Roel van Elsacker neemt de honneurs waar.

foto-22-01-17-14-57-29-1De Zoerselse N-VA-afdeling heeft zoals elk jaar een nationaal kopstuk weten te strikken. Dit jaar is het de beurt aan Valérie Van Peel, zus van een van onze betere comedians Michael Van Peel en familie van Marc van Peel. Dat moeten nogal eens familiefeestjes zijn daar bij de Van Peels, bedenken we ons.

Van Peel, Valérie bedoelen we dan, is de meter van de Zoerselse N-VA-afdeling. Het is een jong, fris kamerlid dat ook lokaal bezig is met sociaal beleid en veiligheid als schepen in Kapellen.

En dames en heren, wat een présence! Op het moment dat ze de micro overneemt van de burgemeester brengt ze zuurstof in de zaal.

Nadat ze zich kort heeft voorgesteld, deelt ze haar beschouwingen met het publiek.

Ze heeft zich een tijd geleden de vraag gesteld “Waarom ben ikzelf destijds bij N-VA terecht gekomen? En komt dat nu nog overeen met waar ik toen voor gevallen ben?”

Het is volgens Van Peel iets dat iedereen van de partij eens moet doen. “We hebben veel gemeenschappelijk. We voelen ons soms aangevallen en krijgen veel over ons heen. Op zo’n moment moet je jezelf deze vraag durven te stellen.”

Ze getuigt dat ze in de tijd dat ze zelf journalist was, gevallen is voor de visie van Bart de Wever, ‘een visie op lange termijn zonder remmingen’. Dat N-VA een partij is zonder zuilen, is volgens Van Peel een groot voordeel.

Toen ze in 2009 op de persdienst van N-VA actief was, mochten de verschillende persmedewerkers blij zijn als er af en toe een lijntje uit een persbericht werd overgenomen, zelfs al werd het nog verkeerd geciteerd.

“Nu weegt de N-VA een pak meer, maar ziet men ons meer als de vijand.” Van Peel zegt dat de aanvallen vanuit sp.a en Groen haar enorm boos maken. Ze verwijten N-VA asociaal te zijn, maar dat ziet Van Peel helemaal anders.

Ze geeft enkele voorbeelden.

Zo is er de beperking van het aantal artsen. Federaal werd beslist om een stop door te voeren. De gemeenschappen krijgen de verantwoordelijkheid om de instroom te verminderen. Van Peel zegt dat Vlaanderen dit nauwkeurig heeft gedaan en dat in Wallonië drie keer gedaan is alsof, uiteraard door de PS. Nu is er volgens de politica een overtal van 3000 artsen die wij mee betalen.

“Wij hadden bij de regeringsonderhandelingen een splitsing van de gezondheidszorg voorgesteld zodat ze zelf hun beleid konden bepalen, maar dat wilden ze niet. Nu N-VA mee in de regering zit, is er ook in Wallonië een ingangsexamen gekomen, trekken we de kosten naar omlaag, evalueren we jaarlijks, enz.”

Over dit ene voorbeeld van ‘artsencontigentering’ is Van Peel een tiental minuten bezig. Hier en daar zie je enkele toehoorders wegknikken. Want hoe bevlogen Van Peel ook is, het is zware kost voor de toehoorders.

Over de zuilen wil Van Peel ook iets kwijt, vooral dan over de geldverspilling die ermee gepaard gaat. “Kennen jullie het ziekenfonds van de NMBS? Wie wist dat dit bestond?”

Het is een goede retorische manier om enkele wegknikkende luisteraars opnieuw bij de les te krijgen.

Alle statutaire medewerkers van de spoorwegen moeten verplicht lid zijn van dit ziekenfonds dat een heel aparte financiering heeft met ook heel andere voorwaarden dan de andere ziekenfondsen. Dit is historisch zo gegroeid. “Wij van N-VA willen dit weg. Het is duur en onnodig. Het is ook compleet inefficiënt want het kost maar liefst 18 miljoen euro per jaar aan overheadkost.”

Toen N-VA dit op tafel gooide, braken er direct stakingen uit en werden er volgens Van Peel vakbondspamfletten vol leugens verspreid.

Van Peel herinnert zich een debat tijdens De Zevende Dag waar ze in gesprek ging met een vakbondsleider van de NMBS. Na het debat was Van Peel blijkbaar op de man afgestapt met de vraag om zijn kritiek op haar voorstel beter te begrijpen, want ze kon zelfs na het debat hier geen touw aan knopen. De vakbondsman moest ruiterlijk toegeven dat hij het wetsvoorstel nog niet had gelezen, maar dat het sowieso niets zou worden omdat het van N-VA kwam. “En wat dan met de andere meerderheidspartijen, hoor ik jullie denken? Wel, CD&V gaf ons gelijk tussen pot en pint, maar zei er ook in een keer bij dat ze het niet mee konden goedkeuren omdat ze zelf een vakbond hebben.”

Ok, point taken. En nu dan klinken op 2017?

Nee, Van Peel gaat onverstoord verder. De PowerPoint-slides die haar verhaal ondersteunen kunnen haar passionele betoog amper volgen.

Dat ook de pers niet eerlijk omgaat met N-VA licht Van Peel toe met een voorbeeld over OCMW-steun aan verslaafden. Van Peel wil de steun koppelen aan behandeling. Iedereen moet nu kunnen aantonen dat hij werkbereid is om in aanmerking te komen voor een leefloon. Dit wordt nu vaak geschrapt bij verslaafden. “Ze krijgen dus gewoon 850 euro om een deel van hun verslaving te betalen en aan de rest komen ze niet eens toe. Ik vind dat OCMW’s de verslaafden moeten verplichten om een behandeling te volgen. De dag nadat ik hiermee naar buiten kwam, las ik in de pers krantenkoppen als: ‘N-VA wil verslaafden leefloon afnemen.’ Ik werd ineens uitgescholden voor het rot van de straat. Wat dan met Patrick Janssens die destijds als burgemeester hetzelfde voorstelde? En dat was een socialist! Wij zijn geen asociale partij!”

Als statistische kers op de taart toont ze nog enkele cijfers over leeflonen en armoedecijfers. “Van alle mensen die leefloon trekken, woont 48% in Wallonië terwijl Wallonië maar 32% van de Belgische bevolking uitmaakt. 1 op 5 Waalse kinderen groeit op in een gezin waar niémand werkt, in Vlaanderen is dat 1 op 13. Dàt is pas asociaal beleid, niet?”

Volgens Van Peel zijn er met deze regering 140.000 jobs bij gekomen en staat de teller nu op 54.000 werklozen minder. En de uitkeringen zijn omhoog gegaan voor zij die het echt nodig hebben.

Van Peel zegt nog uren te kunnen doorgaan. En we geloven haar.

Ze wilde naar eigen zeggen de militanten ‘wapens geven om te reageren op kritiek’, maar ze is hierin volgens ons niet gelukt. Niet dat haar betoog niet goed onderbouwd was, maar het was meer een hyperenthousiaste academische zitting met veel te veel detail voor een gezellige winterreceptie. Geef militanten concrete feiten mee die ze kunnen onthouden.

Als we na haar betoog aan de gemiddelde aanwezige zouden vragen wat ‘artsencontigentering’ betekent, zou volgens ons meer dan de helft maar een stuk van het verhaal kunnen doen. Het is al helemaal te ver weg van de gewone burger om er anderen mee te overtuigen als je zelf, in tegenstelling tot Van Peel, niet diep in de materie zit.

Wat ons stoort in het verhaal van Van Peel is het Calimero-gehalte van haar uiteenzetting. Het eierdopje ontbrak om het plaatje compleet te maken, net als ‘zij zijn groot en ik is klein, en dat is niet eerlijk’.

Jongens, dit hoort er nu eenmaal bij. Hoge bomen vangen veel wind en zeker wanneer sommige hoge bomen in de partij in quotes redelijk zwart wit praten met een duidelijk doel voor ogen, goed wetende wat de media ermee zullen doen.

Wat Trump deze week zei over de media, ligt een beetje in dezelfde lijn. De media krijgen de schuld: ze gebruiken verkeerde cijfers, zien de dingen verkeerd en zitten altijd op de kap van de politici die het nu voor het zeggen hebben.

Ook in Zoersel gebeurt dit nog steeds vanuit N-VA. Bij het aantreden van deze nieuwe ploeg onder leiding van N-VA gaf toenmalig campagneleider Christiaan Janssens een sneer naar sommige lokale correspondenten van kranten dat N-VA te weinig in de pers kwam. En ook DeZoerselaar wordt door sommige N-VA-boegbeelden op social media verweten partijdig te zijn in het nadeel van N-VA, terwijl gewoon de naakte feiten worden weergegeven en in een ruimer kader worden geplaatst. En de waarheid doet soms pijn om te lezen, maar het zijn en blijven feiten.

Misschien is het dat wat Verstreken bedoelde met ‘Ik haat een hoorder met een goed geheugen.’

Nieuwjaarsreceptie N-VA (22 januari 2017) – Vast & vloeibaar

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dat de dranken rijkelijk vloeiden op de N-VA-receptie las je gisteren al op DeZoerselaar.

Bij aankomst biedt Rita Laureyssens ons een glaasje fruitsap of bubbels aan. Gedurende de rest van de receptie mogen we aan de toog gaan halen waar we zin in hebben. Naast de blonde en donkere Vlaamsche Leeuw en trappist van Westmalle is er ook wijn, pils en uiteraard ook frisdrank voor wie zich stilaan wil voorbereiden op tournee minerale.

Op de tafels staan gemakkelijke knabbels als chips, kaas, tomaatjes en olijven. Maar de bestuursleden komen ook voortdurend rond met allerhande schotels met eenvoudige, maar lekkere hapjes.

De broodjes met hesp en parmezaan waren zeer lekker, maar er waren ook zalmrolletjes met kruidenkaas en broodjes met sla, ei en surimi.

Eén suggestie geven we nog mee: leg de hapjes niet op een met zilverpapier bedekte schotel. Ze zien er minder smakelijk uit op die manier. Waarom niet, om geheel in de stijl te blijven, zwarte en gele plastic dienborden gebruiken?

Nieuwjaarsreceptie N-VA (22 januari 2017) – Sfeer & Gezelligheid

foto-22-01-17-14-46-51

De koude heeft Zoersel nog steeds in haar greep wanneer we de refter van de Elisabethschool verlaten en koers zetten naar de lokalen van KFC Eendracht voor de receptie van N-VA Zoersel.

De partij heeft net als vorig jaar één van de twee delen van de kantine geboekt, maar nu is er opvallend meer volk dan vorig jaar.

Liesbeth Verstreken is net aan haar speech begonnen wanneer we de zaal binnenkomen. Correctie: willen binnenkomen.

We tellen zo’n 140 aanwezigen en een groot deel ervan staat in de buurt van de inkom waardoor het moeilijk is om binnen te geraken.

Rita Laureyssens doet niettemin haar best om als hartelijke ceremoniemeester iedereen persoonlijk welkom te heten en binnen te vragen. “Er is nog plaats, schuif maar door.”

Iedereen van het lokale bestuur is voor de gelegenheid uitgedost in zwartgele kleuren. De mannen met een gele das boven een zwart hemd, de vrouwen met gele foulards.

Vlaamse Leeuwen hangen aan de muur, staan op de tafels en zitten in de frigo in blonde en donkere vorm.

En zoals elk jaar zet Bert Claessens, de lokale voorzitter, het lied van Hippoliet van Peene in nadat de sprekers uitgespeecht zijn.

Om alvast het juiste ritme en de toonaard aan te geven, steekt Claessens van wal: pom pom pom po-pom, pom pom pom po-pom. Ze zullen hem niet temmen …

Elk jaar opnieuw doet dit tafereel me denken aan een legendarische sketch van Gaston en Leo waarin Gaston de Brabanconne zingt. Voor wie het niet kent: kijk en geniet.

Het is voor Bert Claessens elk jaar weer een hoogtepunt om het Vlaamse volkslied te horen zingen door zoveel militanten. En het moet gezegd: wanneer 140 man strijdlustig meezingt, doet dat iets met een mens. Het creëert een groot gevoel van eenheid en samenhorigheid.

foto-22-01-17-15-30-15

Wanneer de voorzitter ook het tweede couplet inzet, valt echter de ene na de andere militant af. En ook Bert Claessens moet even naar woorden zoeken in het midden van het couplet.

Na de lange speechen en de zangstonde is het druk aan de toog. Wat wil je? Na drie kwartier luisteren naar speechen en een potje meezingen met de extended version van de Vlaamse Leeuw feat. Bert Claessens raken de kelen droog.

De dranken vloeien rijkelijk op de receptie, misschien wel iets te rijkelijk voor sommigen.

Misschien daarom klinkt het op een bepaald moment dat de receptie op zijn einde loopt. Geen last call, maar het effect is hetzelfde. Verschillende N-VA-verkozenen schuifelen, net als wij, nog even richting de toog ‘voor de laatste’.

Terwijl de zaal wordt uitgebezemd, nemen we de fiets uit de fietsenstalling. Het zadel is lichtjes berijmd, de duisternis treedt in.

Winterwandeling CD&V (22 januari 2017) – Politiek & Perceptie

Een week geleden vond de receptie van Heerlijk Zoersel plaats. De partij van Jos Vekemans is vanmorgen ruim vertegenwoordigd op de nieuwjaarsactiviteit van CD&V. We tellen minstens 10 wandelaars die er achteraf ook een gezellige boel van maken tijdens het middageten.

Jurgen Joossens en Walter Van Hofstraeten wandelen dan wel niet mee, ze zijn wel present voor de Breughelmaaltijd.

De grote afwezige is coalitiepartner N-VA. De reden kunnen we vermoeden: de grote coalitiebroer heeft deze namiddag zelf een nieuwjaarsreceptie in Zoersel. Maar dat er niemand nog maar even langskomt, vinden we vreemd.

Waarom beide partijen overlappend een activiteit organiseren op dezelfde dag in dezelfde deelgemeente, vragen we ons ook af. Slecht afgesproken, of gewoon niet?

foto-22-01-17-12-33-55CD&V-voorzitter Wens wenst iedereen van harte welkom voor het buffet wordt geopend. Hij zegt zijn speech thuis vergeten te zijn en belooft het daarom kort te houden. Wat hij zich meent te herinneren van zijn voorbereiding is dat zijn speech ging over ‘koude en warmte’. Koude waar je je op kunt kleden en ‘de warmte die hier binnen zit’: mensen die zich inzetten voor de inwoners van Zoersel, voor de verenigingen. Want daar staat CD&V voor, volgens de voorzitter. En we mogen volgens hem op onze twee oren slapen: het ontslag van Bart Sebreghts als schepen betekent niet dat CD&V er minder voor zal gaan. De twee andere schepenen in het college nemen zijn taken over en zullen zich er niet minder inzetten.

Boodschap aan de voorzitter: breng volgende keer je ‘speechbriefje’ mee om toch enige inhoud te brengen, want hier heeft niemand wat aan, behalve dan aan zijn laatste woorden: ‘smakelijk, iedereen!’

Na het eten neemt OCMW-voorzitter Katrien Schryvers het woord. Schryvers heeft geen vooraf uitgeschreven speech nodig. Ze is al zolang bezig met de lokale en de nationale politiek dat je haar onvoorbereid een volledige namiddag kunt laten speechen.
Ze spreekt haar hoop uit dat iedereen met open blik naar het nieuwe jaar zal kijken en niet met angst.

In Zoersel wil ze verder werken aan een ‘zinderende’ (bruisende) en ‘zorgzame’ gemeente.

Bruisend staat volgens Schryvers voor mensen aangenaam laten samenleven en kansen creëren om elkaar te ontmoeten. Dat kan door leefbare dorpskernen, buurtbabbels, het stimuleren van buurtcomités, enz. om te vermijden dat mensen opgesloten blijven achter de muren van hun huis.

foto-22-01-17-13-33-34-1Schryvers wil dit doortrekken in alle projecten die in de gemeente worden opgezet. Zo biedt de nieuwe school en ruimer gezien PPS Halle volgens haar een kans om een bruisende dorpskern te creëren, met een open school waar de leefgemeenschap in thuis is. Ze wil verenigingen ondersteunen om mensen samen te laten sporten en te laten genieten van cultuur.

Het zorgzame dat Zoersel kenmerkt, is volgens de OCMW-voorzitter niet nieuw. Zoersel heeft een historiek van grote zorgvoorzieningen. En op die koers wil Schryvers verder gaan. Ze haalt de sociale kruidenier als een van de meest recente voorbeelden aan. Na drie maanden is deze niet meer weg te denken en zijn er 30 vrijwilligers aan de slag.

“We kunnen dit alleen door samen te werken”, meent Schryvers. Samen met de zorgvoorzieningen wil ze een meerjarenvisie uitwerken: wat is er nodig de komende 20 jaar in Zoersel en hoe kunnen we dit samen invullen? Ze wil ook de verenigingen (sport, cultuur, …) blijven betrekken net als àlle inwoners. Zoersel heeft daar volgens Schryvers immers een lange traditie in. Opvallend: Katrien Schryvers, die vroeger menigmaal lijnrecht tegenover DDV’er Stan Bartholomeeussen stond, looft nu expliciet zijn baanbrekend werk hierin. “Stan zette het communicatiebeleid van de gemeente op poten en creëerde verschillende manieren waarop burgers en verenigingen met het bestuur in dialoog konden gaan.” Hierop is volgens Schryvers de daaropvolgende legislaturen verder gebouwd. “Het aanvoelen bij de burger hierover is nu minder, en wij betreuren dat. Daarom doen we het zelf via wijkbevragingen. We willen ook weten wat er leeft bij individuen die niet in verenigingen zitten en ook luisteren naar mensen voor projecten als PPS Halle om ervoor te zorgen dat we zo’n projecten op maat van onze gemeente, dorpskernen en inwoners kunnen houden.”

CD&V Zoersel kampt met een geweldig groot probleem en dat ligt maar ten dele aan de lokale afdeling zelf.

In 2012 werd N-VA in Zoersel in één klap de grootste partij. Een overwinning die de afdeling grotendeels te danken had aan Bart de Wever. Op dit moment blijven De Wever en zijn partij goed scoren in de peilingen, terwijl de klassieke drie traditionele partijen erop achteruit gaan. Peilingen zijn uiteraard maar peilingen, maar er is wel een zeer duidelijke trend merkbaar en die is niet goed voor CD&V.

Tel daarbij dat ze lokaal niet uit de verf komen. Katrien Schryvers is nog wel steeds alom tegenwoordig in de lokale pers, zo veel zelfs dat mensen nog steeds denken dat ze de Zoerselse burgermoeder is, maar dat heeft haar in 2012 ook niet geholpen.

Sinds de vorige gemeenteraad is het een publiek geheim dat minstens één CD&V-schepen moeite had met de huidige meerderheid. Uittredend schepen Bart Sebreghts zei toen dat hij ambitie miste, en visie en eensgezindheid. Dat de andere verkozenen des volks er bij CD&V Zoersel niet anders over denken is even goed geweten, maar nooit publiek uitgesproken.

Het verstandshuwelijk heeft nooit gepakt en CD&V zit in de tang. De partij kan haar grotere coalitiepartner moeilijk voortdurend aanvallen. Anderzijds merkt de gemiddelde Zoerselaar weinig verschil met de vorige legislatuur, ook al is de scepter van partij gewisseld. Laat staan dat de Zoerselaar de lokale N-VA-afdeling hiervoor zal afstraffen.

CD&V zou het het liefst zonder N-VA doen, desnoods zelfs met alle andere partijen mee in de meerderheid, behalve Vlaams Belang, maar dat kan niet, want deze alternatieve meerderheid heeft gewoon geen meerderheid.

En wat dan in 2018?

Stel dat de nationale trend zich in Zoersel vertaalt (Groen en Vlaams Belang zitten opnieuw in de lift, CD&V, Open VLD en sp.a verliezen terrein en N-VA blijft min of meer status quo). Dan is bij een status quo van N-VA en één zetel winst door Vlaams Belang opnieuw geen meerderheid zonder N-VA mogelijk.

Niet meer nummer één zijn, doet al vier jaar pijn.
Niet meer in de meerderheid zitten, zal oorlogswonden slaan.

Het is dus alle hens aan dek voor CD&V Zoersel.

Winterwandeling CD&V (22 januari 2017 ) – Vast & vloeibaar

Naar Bijbelse gewoonte is er bij CD&V niets te kort. Geen broden of vissen die aangerukt dienen te worden, dus.

Toch lijken de christendemocraten een signaal te willen geven op hun jaarlijkse wandeling: voor niets gaat de zon op. Het is de enige partij die een kleine retributie vraagt van de deelnemers om mee te mogen aanschuiven aan de feestdis.

De 5 euro is louter symbolisch, want de kosten van de uitgebreide brunch komen waarschijnlijk een heel stuk hoger uit.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Eten en drinken gebeurt à volonté. Wijnflessen en grote flessen Westmalle worden op de tafels gezet, hier en daar wordt ook een watertje gedronken of ander fris.

Achter het buffet staan enkele CD&V-vrouwen met een schort van de partij klaar om de hongerige meute te bedienen.

Na de winterse wandeling smaakt de verse tomatenroomsoep met balletjes heerlijk en naar het schijnt is ook de pastinaaksoep minstens even lekker.

Vervolgens gaan we voor de vol-au-vent met aardappelen. Veel Vlaamscher kant het niet worden. Er wordt nog net geen grote dampende pot op tafel gezet waar iedereen gezellig uit kan lepelen.

We zien enkele hongerige volgelingen een tweede keer naar het buffet gaan, en een derde keer. Ook wij nemen nog een extra bordje met kaas en charcuterie.

Het dessert, hoe smakelijk en copieus het er ook moge uitzien, laten we aan ons voorbij gaan. De taarten met crème fraîche zien er caloriebommen uit. In de tijd dat dit soort taarten op het buffet van elk communiefeest en trouwfeest stond, telde men nog geen calorieën. Hoogstens vergreep men zich toentertijd bij wijze van boetedoening na een feestweekend aan een foute aerobic-tv-sessie.

Onze complimenten aan de koks en kokkinnen van dienst! We komen volgend jaar terug.

Winterwandeling CD&V (22 januari 2017) – Sfeer & Gezelligheid

Deze slideshow vereist JavaScript.

Er is geen wolkje aan de hemel. De wereld ontwaakt onder een dun laagje ijsfluweel.

Op enkele moedige joggers en twee mountainbikers na komen we niemand tegen tijdens onze fietstocht naar het meer noordoostelijk gelegen Zoersel. De kou dringt zich door onze jeans, de handschoenen bieden nul bescherming.

Wanneer we de Elisabethschool binnen stappen, start de ontdooifase quasi onmiddellijk. De kop koffie helpt in elk geval.

Zoals elk jaar combineert CD&V een winterwandeling met een lunch als alternatief voor een klassieke nieuwjaarsreceptie. Om de kerk in het midden te houden, strijken ze elk jaar in een andere deelgemeente neer.

75 wandelaars staan vertrekkensklaar voor een wondermooie wandeling door de Zoerselse bossen en weilanden. Het is een staalkaart van de bevolking die de wandelschoenen vastknoopte vanmorgen, al spotten we wel meer oudere wandelaars dan jongelui.

We wandelen voorbij het Zoerselhof, het Hertoginnedal van de Zoerselse politiek, waar in het verleden coalities werden gevormd en politiek overleg gepleegd werd op hoog niveau. De kasteeleigenaar, oud-CD&V-voorzitter Ivo van Vaerenbergh, wandelt ook mee vanmorgen met een pelsen berenmuts die het Siberische kader van de wandeling typeert.

Schepen Wim Govers neemt de veiligheidshonneurs waar en steekt fluks zijn rood-witte veiligheidsbordje de hoogte in om de meute over te laten steken.

Na een dikke 5 kilometer arriveren we aan de stopplaats waar gemeenteraadslid Luc Peeters en zijn gevolg ons staan op te wachten met warme chocolademelk, gluhwein en jenever. Ook een stukje cake mag niet ontbreken.

In totaal mogen we 7,5 kilometer genieten van de wondermooie omgeving rond de Zoerselse dorpskern voor we terug in de eetzaal van de lagere school arriveren.

De geur van verse soep verwelkomt ons. Het buffet is tijdens de wandeling door Fons Christiaensen en de zijnen opgesteld en ligt er uitnodigend bij.

120 geïnteresseerden hebben vooraf ingeschreven voor de lunch. Ze nemen plaats aan de ingedekte tafels met CD&V-placemats. De kleur is oranje vandaag en de slogan is ‘Ik ben wij’.

Of eigenlijk correcter ‘#ikbenwij’, want ook in de Zoerselse politiek zijn tags en tweets nooit ver weg.

Een schepen minder in Zoersel

Bij de coalitiebesprekingen van 2012 werd beslist dat eind 2016 een schepenwissel zou plaatsvinden in de meerderheid om de politieke evenwichten van de stembusuitslag te honoreren.

N-VA zou een extra schepen krijgen in het college, CD&V één minder, met name die van Bart Sebreghts. De extra schepen zou Tania Kohlen worden. De bevoegdheden van Sebreghts zouden evenwel bij CD&V blijven.

Kohlen was echter in het begin van de legislatuur door het vertrek van schepen Loveniers al eerder in het college terecht gekomen. Enkele maanden later trad ze evenwel terug als schepen omwille van professionele redenen. Sindsdien zetelde ze als raadslid.

Een jaar geleden werd binnen de meerderheid beslist om schepen Sebreghts niet te vervangen door een nieuwe schepen, mede omdat dit budgettair gunstiger zou zijn voor de gemeente. We stelden ons reeds bij de start van deze ploeg de vraag of deze beslissing al niet vier jaar eerder genomen had kunnen worden.

bart

Burgemeester Verstreken neemt het woord om Bart bij de start van de zitting te bedanken. Ze looft zijn engagement gedurende zijn 16 jaar als schepen, vooral dan zijn aanpak in het financieel beleid, zijn strategisch inzicht in de begrotingsbesprekingen, de infrastructuuroplossingen voor sportverenigingen en de uitwerking van de Publiek Private Samenwerkingen in Zoersel en Halle. Hoewel Verstreken zich gedurende haar dankwoord uitdrukkelijk richt tot Sebreghts, geeft die qua lichaamstaal niet thuis en blijft hij consequent de andere kant uit kijken.

Ook Katrien Schryvers die al 16 jaar met Sebreghts in het college zit, neemt het woord. Ze erkent dat ze veel discussies heeft gehad met de schepen, maar steeds met visie voor de toekomst en met respect voor de Zoerselaar.

“Een probleem? Noem het liever een uitdaging.” was volgens de OCMW-voorzitter het adagio van Sebreghts. Ze beklemtoont dat Zoersel mede dankzij de aftredende schepen in heel wat zaken piloot was, zoals de integratie van gemeente en OCMW en de oprichting van de vzw Woon- en ZorgCentrum waarbij de know how van de privé gecombineerd werd met de richtlijnen rond prijszetting, kwaliteit, enz. van het lokale bestuur.

Zijn realisaties in gemeenschapsinfrastructuur (sportinfrastructuur, het Bethaniënhuis, het WZC, de bibliotheek in Zoersel, enz.) zorgen ervoor dat Sebreghts de bijnaam ‘Bart de Bouwer’ verdient.

Bart Sebreghts neemt tot slot zelf nog even het woord. Hij erkent dat hij waarschijnlijk de prijs voor de moeilijkste collega verdient, maar zegt dit steeds met goede bedoelingen gedaan te hebben.  “Goed samenwerken is belangrijk, maar een kritische blik evenzeer.”

Sebreghts geeft aan zeer dankbaar te zijn dat hij in 2000 al ineens een uitvoerend mandaat toegewezen kreeg. Volgens de ex-schepen zat Zoersel in die tijd financieel in moeilijker papieren met een schuld van meer dan 1 miljard frank. Voor investeringen van 200.000 frank moest destijds zelfs een lening aangegaan worden, herinnert Sebreghts zich.

Op het einde van zijn tussenkomst staat hij nog even stil bij de nieuwe verhoudingen in de meerderheid en hoe hij deze ervaart. “Je kunt pas het verschil maken met een duidelijke visie en een  vaste wil om ervoor te gaan.” Sebreghts geeft aan dat hij zich in deze meerderheid gevangen voelt omdat hij alleen maar de vrijheid en bewegingsruimte krijgt vanuit zijn mandaat. Hij mist de ambitie in deze ploeg en de eensgezindheid om stappen verder te zetten, ondanks de vele competente medewerkers van de gemeente Zoersel die verder willen. Hij erkent dat hij zich de laatste tijd meer oppositielid gevoeld heeft dan schepen in de meerderheid.

“Op 1 januari viel er een last van mijn schouders”, zegt Sebreghts. Hij heeft wel zin om er in de toekomst nog tegenaan te gaan, maar wil zich nu concentreren op de private sector om misschien ooit met een frisse kijk terug te keren.

Afscheidswoorden in de politiek zijn doorgaans een beetje als de laatste woorden van vrienden en familie op een uitvaart: van de doden niets dan goed.

De vingerwijzing naar zijn ex-collega’s in het college en het openbaar uitspreken van zijn aanvoelen van een gebrek aan visie, ambitie en eensgezindheid zijn dan ook ongezien. Dat de klad in deze meerderheid zit, voelt iedereen al langer aan. Dat die zo uitgesproken wordt en zelfs genotuleerd wordt in het verslag van een gemeenteraad, is bijzonder.

Nieuwjaarsreceptie Heerlijk Zoersel (15 jan 17) – Politiek & perceptie

We zijn twee jaar voor de lokale verkiezingen. Niemand had het Jos en de zijnen aangegeven dat ze het donkere dal tussen twee verkiezingen zouden overleven, maar Heerlijk Zoersel bestaat nog steeds en blijft investeren in het verbreden van haar achterban.

 

Grotere partijen zoals Vlaams Belang en Open VLD doen geen nieuwjaarsreceptie meer. En ook bij éénmanspartij SP.a blijft het op dit vlak stil.

Toch mag de grootte van de fractie geen belemmering zijn om je te presenteren als partij. Heerlijk Zoersel is zelfs een nulmanspartij, toch wat het aantal verkozenen betreft in de gemeenteraad.

Desondanks ontbreekt het de lokale partij niet aan ambitie. Ze willen het liefst apart opkomen, maar sluiten een samengaan met anderen ook niet van in het begin uit. Eén voorwaarde kunnen de andere partijen alvast in hun oren knopen: Jos wil met de naam Heerlijk Zoersel naar de verkiezingen gaan, dus de naam zal hoe dan ook op het stemschermpje moeten verschijnen.

Dat de partij de voorbije maanden en zelfs jaren geconsulteerd werd door andere Zoerselse partijen is geen geheim. De openheid en de flexibiliteit die een lijst als Heerlijk Zoersel biedt, geeft potentieel. Dat de partij nog geen uitgesproken programma heeft, kan alleen maar in het voordeel spelen.

Jos Vekemans spreekt zijn genodigden toe van achter een spreekgestoelte. Hij verklapt dat hij de afgelopen week ziek is geweest. Daarom zal zijn speech maar 19 in plaats van 20 bladzijden tellen, zegt hij met een kwinkslag.

De voorzitter verwijst eerst naar het dodelijke jaar 2016: een jaar voor terreur, onschuldige burgers die gedood werden en een toenemend gevoel van machteloosheid om hieraan te verhelpen. Het stemt hem triest.

Hij ervaart ook dat de onverdraagzaamheid is gestegen. Niet alleen op sociale media maar ook in Zoersel. Vekemans getuigt over een burenconflict waarin hij het afgelopen jaar bemiddeld had als een soort van Rijdende Rechter. Een vrouw wilde ponylessen organiseren voor enkele kinderen. Twee buren legden echter klacht neer voor geluidshinder. De paarden zorgden ook voor stank en de ponylessen voor bijkomend verkeer. Het duurde niet lang voor enkele tientallen buurtbewoners een petitie hadden getekend.

Heerlijk Zoersel is een lokale partij en dat is volgens Vekemans belangrijk om dicht bij de burger te staan. En volgens Vekemans is de burger de huidige meerderheid stilaan beu. “Deze meerderheid pakt de dingen niet goed aan”, gaat hij verder. Het park is een slagveld geworden waarvan één deel onder water staat waardoor er geen parkavonden meer kunnen plaatsvinden en een ander deel is kaal gekapt onder de noemer van ‘parkbeheer’. Vekemans hekelt ook de ‘verkoop’ van het kasteel waar, tot er een kandidaat gevonden wordt, een Nederlands koppel woont om leegstand te vermijden. Het gevolg is dat er in het weekend wagens met buitenlandse nummerplaten naar fuiven komen in ‘ons kasteel’ met zeer luide muziek. “En dat terwijl organisatoren als Luc Vandenplas zich wel aan strenge regels moeten houden.” Volgens bronnen zouden er reeds diepe groeven getrokken zijn in het parket van het waardevolle pand door het voortdurend verplaatsen van de inboedel en er zouden in heel wat ruimtes ook gewoon matrassen op de vloer liggen.

De meerderheid ontloopt hierin haar verantwoordelijk, dixit Vekemans.

Jos Vekemans hekelt ook de blijvende spanningen tussen CD&V en N-VA. Hij verwijst naar de laatste gemeenteraad waarop Bart Sebreghts zetelde als schepen. Op die gemeenteraad verliet Sebreghts zonder verwittiging vroegtijdig de raad nog voor alle punten besproken waren. Volgens Vekemans wilde hij zo Liesbeth Verstreken en co in verlegenheid brengen. Blijkbaar had ze een speech voorbereid voor de ontslagnemende schepen, maar daar bedankte de nieuwe CEO van Van Pelt dus feestelijk voor.

De aangekondigde huis-aan-huis-bezoeken van CD&V kunnen ook maar weinig sympathie opwekken bij Vekemans die het vreemd vindt dat een meerderheid na 4 jaar bestuur zijn oor te luister moet leggen bij de bevolking om te weten wat er leeft.

Vekemans concludeert: heb je problemen, kom er dan mee naar ons. “Wij pakken ze aan, zijn deskundig en discreet.”

Ook al heeft Heerlijk Zoersel nog geen inspraak op politiek vlak, Vekemans meent wel dat zijn partij een stempel drukt op het beleid en de gemeenschap. Zo wordt de kiosk op het dorpsplein van Halle eindelijk aangepakt, na veelvuldige vragen vanuit zijn partij. En ook voor het onderhoud van de wegen wordt 150.000 euro extra uitgetrokken. Met de ombudsdienst van Heerlijk Zoersel heeft Vekemans naar eigen zeggen meer dan 20 mensen geholpen met problemen en burengeschillen.

Nieuwe programmapunten of voorstellen krijgen we echter niet te horen. Volgens Vekemans wil hij nu nog niet alles op straat gooien, nog voor de campagne begonnen is.

Op zich begrijpelijk qua standpunt, anderzijds wachten we nu toch al lang op een begin van een programma dat de partij moet typeren dat verder gaat dan enkele losse voorstellen.

Het maakt van Heerlijk Zoersel momenteel een passe-partout-partij die in ongeveer elke constellatie zou kunnen aarden zolang er geen persoonlijke vetes spelen zoals voorheen met oud-burgemeester Stan Bartholomeeussen.

Uitgesproken programmapunten verzwakken mogelijk deze comfortabele positie, maar burgers moeten ook wel een idee hebben wat ze krijgen als ze voor een partij als Heerlijk Zoersel kiezen.

Heerlijk Zoersel als cement of bemiddelaar in een coalitie, lijkt ons niet voldoende.

Vekemans rondt bijna af met een oproep: “Wij kunnen op 14 oktober 2018 echt het verschil maken. Wie interesse heeft om mee te werken aan ons project is van harte welkom.”

Even na de speech van de voorzitter die eindigt met een gemeende dankjewel aan zijn ploeg en het in de bloemen zetten van Jacqueline, een van de sterkhouders van de partij, komen ook verschillende CD&V- en N-VA-politici de zaal binnen. Ze waren verontschuldigd omwille van de uitreiking van de cultuurprijs aan de Jeugdherberg van Zoersel, maar komen toch nog met Jos het nieuwe jaar inklinken. Naast enkele raadsleden van de meerderheid waren ook vertegenwoordigers van Vlaams Belang en de voorzitter van Open VLD Zoersel aanwezig. Groen was bij monde van voorzitter Frijters verontschuldigd en raadslid Marc Somers van SP.a die we na de receptie al wandelend met de kinderen tegen kwamen in het park was een beetje verwonderd dat de receptie vandaag was. “Als ik dat had geweten, was ik wel in Zoerselbos gaan wandelen”, concludeerde Somers.

Er zijn verschillen, beste lezers, tussen éénmanspartijen en nulmanspartijen, dat is duidelijk.

Nieuwjaarsreceptie Heerlijk Zoersel (15 jan 17) – Vast & vloeibaar

Vier jonge deernes zijn onze gastvrouwen van de middag. Ze lopen af en aan met schotels boordevol hapjes en komen ook geregeld vragen of we nog iets willen drinken.

De trappist-aperitiefglaasjes zijn ondertussen een kenmerk geworden van deze lokale partij. Voor de wijnliefhebbers is er cava, rood en wit. En voor wie vandaag Bob is of zich na twee weken nog weet te houden aan zijn goede voornemens, is er natuurlijk ook iets fris te verkrijgen.

De jonge gastvrouwen zijn goed op de hoogte, want ze kunnen in detail uitleggen wat voor smaakbommetjes de kookploeg van Heerlijk Zoersel heeft bereid: macarons met ganzenlever, pannenkoekjes met zalm en hesp, carpaccio, Andalusische roomsoep met mascarpone, een coulis van kervel met een mousse van makreel, sateetjes met beuling, kipsateetjes, dadels met hesp … het blijft maar komen.

Na de speech van de voorzitter komen de dames ook nog rond met belegde broodjes en een schaal vol zoete proevertjes.

Het zorgt ervoor dat rond 14 uur, wanneer we het Koetshuis verlaten, de feestzaal nog gezellig vol zit.

Het laatste geluid dat we horen is de stop die uit een fles knalt. Het is hier nog niet gedaan, bijlange niet.

Nieuwjaarsreceptie Heerlijk Zoersel (15 jan 17) – Sfeer & gezelligheid

Na de lichte sneeuwval van vannacht liggen de wegen er op sommige plaatsen gevaarlijk glad bij. Toch wagen we de trip naar het Koetshuis voor de nieuwjaarsreceptie van Heerlijk Zoersel. Het is de eerste dit jaar en als ze een beetje verloopt zoals de voorbije jaren, mogen we ons aan een pak hartelijkheid verwachten en ‘van niets te weinig’.

Voorzitter Jos Vekemans, getooid in stijlvol kostuum met een opvallende purperen das, ontvangt ons persoonlijk en biedt ons onmiddellijk een drankje aan. Volgens de voorzitter hebben een 30-tal leden zich dit weekend verontschuldigd omwille van de ijzel of ziekte.

Aan de inkom zitten enkele medewerkers van de partij om de praktische zaken te regelen. De ledenlijst wordt overlopen, leden worden aangekruist, lidgelden worden hernieuwd en nieuwe gezichten krijgen een lidkaart van de partij als ze er zin in hebben, maar niets moet. Iedereen is welkom ‘bij de Jos’.

Het ledenaantal van Heerlijk Zoersel blijft schommelen rond de 220, een zeer hoog aantal voor een lokale partij in Zoersel. De voorzitter verwacht dat er in de aanloop van de verkiezingen nog een pak bij zullen komen.

We zijn nog niet goed en wel binnen of we zien een stapeltje flyers liggen waarop al een volgende activiteit wordt aangekondigd: een Spaanse avond met paella en diets meer.

Heerlijk Zoersel blijft de feestpartij van Zoersel en dat mag iedereen weten. Het onderstreept niet alleen de gezelligheidsfactor die van de mensen achter Jos Vekemans een hechte ploeg maakt, het is ook broodnoodzakelijk voor de partijfinanciën. Heerlijk Zoersel heeft immers geen verkozenen in de gemeenteraad en krijgt dus ook geen afdrachten om de kas te spijzen.

Het hoofdevenement van het jaar is de barbecue in september waar telkens koste noch moeite wordt gespaard om de aanwezigen te verwennen. Het is een activiteit die stilaan uit haar voegen aan het barsten is. Vorig jaar tekenden liefst 250 betalende gasten present en moesten er zelfs 30 teleurgesteld worden omdat er geen plaats meer was.

De inkomsten van dit soort evenementen waarop steevast ook een tombola wordt georganiseerd, zijn aanzienlijk en zorgen ervoor dat Heerlijk Zoersel na N-VA en CD&V de rijkste partij van Zoersel is.

De fotoprojectie met beelden van alle activiteiten van Heerlijk Zoersel zijn een fraaie achtergrond voor de kleine 100 aanwezigen terwijl ze genieten van heel wat lekkers.